Jerzy Waszyngton (1732 - 1799)[]
Washington George, Jerzy Waszyngton ( 1732 – 1799 ), amerykański mąż stanu, generał; uczestnik
Jerzy Waszyngton pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych w XVIII wieku.
wojny- siedmioletniej 1756-1762; 1774- 1775 członek Kongresu Kontynentalnego; naczelny dowódca- wojnie amerykańskiej o niepodległość ( 1775 – 1783 ); odniósł szereg zwycięstw, m.in. pod Trenton ( 1776 ), Princeton (1777), Saratogą ( 1777) i – Yorktown ( 1781); w 1787 przewodniczył federacji konwencji konstytucyjnej; pierwszy prezydent stanów zjednoczonych 1789- 1797 ( dwie kadencje, odmówił kandydowania po raz trzeci, co stało się precedensem); przyczynił się do uporządkowania systemu podatkowego, pieniężnego, bankowego oraz spłaty długu narodowego; popierał federalistów, w polityce zagranicznej
zwolennik neutralności USA
Lawrence starszy przyrodni brat Jerzego Waszyngtona.
George Washington, wódz naczelny w wojnie amerykańskiej o niepodległość i pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych. Walka o niepodległość kolonii brytyjskich w Ameryce Płn. odbywała się przy pomocy cudzoziemskich oficerów (walczyli m.in. La Fayette, Steuben, Kościuszko, Pułaski). Pokonał Anglików pod Trenton, Princeton, Saratogą i Yorktown. W 1783 r. założył naczelne dowództwo; w 1787 przewodniczył Federalnej Konwencji Konstytucyjnej; w 1789 i 1792 wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jako prezydent przyczynił się do uporządkowania podatków, systemu pieniężnego i bankowego, spłaty długu narodowego. W polityce zagranicznej - zwolennik niewiązania
Waszyngton na swojej posiadłości.
się sojuszami Stanów Zjednoczonych z innymi państwami. W USA nazywany „ojcem ojczyzny”.
pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki (1788 - 1796), uważany za ojca narodu amerykańskiego. Urodził się w 1732 roku w rodzinie plantatora z Virginii. W dzieciństwie wychowywany był na typowego osiemnastowiecznego gentelmana. Interesowały go sztuki wojenne i ekspansja Zachodu. W 1754 roku otrzymał stopień porucznika-pułkownika (podpułkownika). Brał udział w pierwszych potyczkach rozpoczynającej się wojny francusko-indiańskiej. Od 1759 roku do początku rewolucji amerykańskiej osiadł w okolicach Mount Vernon, gdzie zarządzał swoją posiadłością. Ożenił się z wdową Marthą Dandridge Custis. Żona wniosła w posagu 157 niewolników, a Waszyngton w chwili śmierci posiadał ponad 300 niewolników.
Waszyngton przy planach stolicy.
Podobnie jak wielu amerykańskich plantatorów wyrażał swój sprzeciw wobec brytyjskiej polityki faworyzującej kupców z metropolii. W maju 1775 roku brał udział, jako delegat z Virginii, w Drugim Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii. Został tam wybrany dowódcą Armii Kontynentalnej. 3 lipca 1775 roku objął dowództwo nad wojskiem. Wiedząc, że jego słabo wyszkolona armia nie może równać się z doskonałym wojskiem brytyjskim, prowadził wojnę partyzancką. Ostatecznie w 19 października 1781 roku z pomocą Francuzów doprowadził do kapitulacji Corwallisa pod Yorktown. Złożył dowództwo i powrócił do swoich posiadłości. Szybko zdał sobie jednak sprawę, że kolonie źle funkcjonują i powrócił do uprawiania polityki. W 1787 roku wziął udział w Konwencji Konstytucyjnej w Filadelfii, w dniu 16 kwietnia 1789 roku wybrano go prezydentem.
Głowa Waszyngtona na Mount Rushmore.
Jego głównym celem było wzmocnienie młodego państwa. Dlatego też, gdy wybuchła wojna pomiędzy Wielką Brytanią a Francją nie posłuchał ani sekretarza stanu Thomasa Jeffersona, który optował za Francuzami, ani sekretarza skarbu Alexandra Hamiltona, zwolennika Brytyjczyków, i nie pozwolił wciągnąć kraju w wojnę.
Rozwój sytuacji politycznej w państwie coraz bardziej zniechęcał Washingtona. Pod koniec drugiej kadencji w 1796 roku złożył urząd.